“Ahlak; Allah’in insanin fitratina isledigi ilahi formattir” diyor Mustafa hoca (Mustafa Islamoglu). Bu formatin disina cikmak Allah’in istemedigi ahlaka burunmek gun gelip verecegimiz bir hesaba donusecektir, nasil ki olcusune uygun olmayan kilifin ya kucuk ya da buyuk gelip egreti olacagi gibi. Gunumuz yasaminda iyimser olmak biraz guc, insanin degistirmis oldugu formati yeni bir duzen haline getirdigimizde ki bozulmalar, kirilmalar, zulumler cagdas, modern hayat, ozgur insan altina sigdirdigimiz carptirilmis ahlak degerleri ve sonuclari birer ibret olup, ders niteligindedir kanimca.

Ote yandan, ahlak denildiginde bir zamanlar merak sardigim felsefede, ahlak felsefesini hatirliyorum, uzerine dusunurlerin yuzyillarca suregelen bir yigin tezlerinin varligi, dusunurlerin kendi aralarinda da bir ortak teze ulasamadiklari gibi, savunmalari hemen hemen ortak maksatla; dusunce ozgurdur, ozgurluk erdemdir. Halbuki olcut nedir? Referans nedir? Tam bir muamma. Aristo’nun ogrencisi Plato’nun soyledigi aklima dustu, “hocamin ne soyledigi onemli ama hakikat cok daha onemli”, tek Hakikat ne diyordu?

Rahman ve Rahim olan Allah’in adi ile

30. “O bazilarini dogru yola sevk edecek, fakat bazilari icin de dogru yoldan sapmak kacinilmaz hale gelecek. Cunku onlar Allah’i birakip seytani duygularinin hakimiyetine girecek; ustelik dogru yolu bulduklarini sanarak.” (A’raf Suresi)

Allah’i birakip seytani duygularinin hakimiyetine girecek, ustelik dogru yolu bulduklarini sanarak!! Kulagimda yankilandi, Hz. Omer (ra)’a ait oldugunu yeni ogrendigim soz, “inandigin gibi yasamazsan, yasadigin gibi inanmaya baslarsin” Hz. Allah’in soyledigi gibi dogru yoldan sapmak kacinilmaz hale gelecektir, evet evet dedirten bir suru kare, toplumda ahlaka yon veren, maalesef inanmisliklarinin icerisinde acaba? diyebilecek kadar bosluk birakmayan kisiler belirdi zihnimde, dua edebildigim sadece…

Hasreti kalbime isleyen annemin ahlak ile ilgili yuzumu gulumseten sozunu soylemeden gecemeyecegim, “Ahlak cok onemli kizim, tas yerinde agirdir”, sagolsun, hicbir animda mahrum birakmadi bu cumlesinden. Annemin ahlak tabiri kendi annesinden gordugu, komsusunu, akrabasini hice sayamayan, agir basli kiz olmami isteyen, yalanin, giybetin, iftiranin ne kotu ahlak oldugunu soyledigi ozunde referanslayamadigi Kuran ahlaki idi, zira simdi daha iyi anlayabiliyorum, okudukca, yasadikca ogreniyorum, ogrendikce ilistiriyorum hayatima, bugun ben de yer almasina, dunden biraz daha fazla. Annecigim ben senden raziyim Rabbim’de razi olsun insaAllah.

Kullugumuzun kaniti, hep ihtiyacimiz olan dua ile…

Sabah namazı vakti…

Odamın evin arka bahçesine bakıyor olması, bu sayede kuş sesleri ile namaz kılabiliyor olmak ayrıca huzur vericiydi. Geceden okumuş olduğum yazıda sözü gecen konunun hala etkisindeydim, ilk kez bu kadar derin düşündürmüştü, en önemlisi ilk kez bu kadar güçlü anlam ifade ediyordu. Konu; “Yalnızca Allah’in rızası için yaşamak”

Allah’in rızasını kazanmak için zorluk, üzüntü, acı yok! yalnızca Allah’ın dünyada bir imtihan olarak yarattığı ve bizlerin tevekkül, sabır ve teslimiyetini denediği olaylar var. Halbuki zorluk gibi görünen, içine girildiğinde ise Allah’in bir rahmeti ile karşılaşılan olaylar. Hayırda şerri, şerde hayrı bilmek, O’na sığınmak, ölümü yok oluş olarak düşünmeyip, ebedi hayata geçiş olarak görmek. Tek korku imanına gelecek zayıflık, nefsin, şeytanın şerrine an bile olsa uymak. İşte bu hususta Allah’ın rızası için yaşamaya çalışanlar için tek izdırap ki, ahirette Allah tarafından aşağılanmak. (Rabbim bütün inananları korusun.)

Rahman ve Rahim olan Allah’in adı ile

8. Rabbimiz bizi hidayete erdirdikten sonra kalplerimizi kaydırma ve Katından bize bir rahmet bağışla. Şüphesiz bağışı en çok olan Sensin.(Al-I Imran Suresi) (Amin)

Allah’in kendisi üzerinde ki büyük rahmetini gören, O’nun sayesinde var olduğunu, Allah’ın rahmeti sayesinde yaşadığını, sevdiğini, her şeyin Allah’tan geldiğini bilen için, Allah’i sevmenin, Allah için sevmenin hazzı bambaşka şüphesiz. O halde;

Rahman ve Rahim olan Allah’ın adı ile

162. De ki: “Benim tüm istek ve arzum, bütün ibadetlerim, hayatim ve ölümüm alemlerin Rabbi olan Allah’a armağan olsun!” (Enam Suresi)

Vicdan, nefsin şerrinden kurtuluş için yegane kıstas. Nefis teviller de bulundukça vicdan doğruya, Allah’in rıza göstereceğine iletecektir insaAllah.

Rabbim! Seni razı edebileceğimiz ömür nasip et.

Dua ile

Bugünlerde bavulumu toplayıp ıssız bir yere gitmek istiyorum. Sürekli iç geçirip okuyamadiğim kitapları okumak için, bol bol kuran okumak, tefekkür etmek için, güneşin doğuşunu ve batışını seyredebilmek için. Uzun yürüyüşlere çıkabilmek, sevdiklerimle daha fazla zaman geçirebilmek için.

Dünya arkasından biz koştukça hızlanan bir türlü yakalayamadığımız bir kuş sanki. Bizi soluksuz bırakan, gözümüzü hedeften alan, aklımızı karmakarişik eden bir oyun sanki yaşadıklarımız. Herşey oyalamak ve oyalanmak üzere kurulmuş gibi. Zaman avuçlarımızın arasından kayıp gidiveren kum taneleri,aldığımız her nefes bize bahşedilenden, sayılı verilenden eksilen ve bizi kaçınılmaz sonumuza, mezarımıza doğru yaklaştıran, bilmeden şuursuzca attığımız bir adım sanki. Asr suresini okuyorum, içim burkuluyor. Kaybedenler arasında olmaktan korkuyorum.

Rahman ve Rahim Allah adina

1.Asr şahit olsun 2.Elbet insanoğlu tarifsiz bir kayıptadır. 3.Ancak Allah’a inanıp güvenenler erdemli ve sorumlu davrananlar, yani birbirlerine hakki tavsiye edenler ve sabrı tavsiye edenler bundan mustesnadir. Asr Suresi.

Rabbim! Bana yaşamak için geçmis ürünsüz bir aydan dolayi ölüm anında ozlem duymayacağim bir yaşam ve boşu boşuna oluşuna matem tutmayacagim bir ölüm bağişla. Beni senin dost olduğun bir biçimdeki bir ölümü seçebilecegim an’a kadar yaşat. Rabbim “Nasil bir yaşam?” bana oğret. Nasil bir ölüm bilmek istiyorum. A. Seriati

Selam ve dua ile…

Benim icin bu Ramazan, kendi hayatimda bir ilki gerceklestirdigim icin daha da bir onemli oldu. Ilk mukabelemi bu ramazanda okudum; kirkbes yas ustu sekiz hanimdan olusan dinleyici bir guruba, tarihi guzel Bursa evlerinden birinde.

Mukabele okumak guzeldi de, okurken zaman zaman hata yapmis olmak moral bozucu olabiliyordu ve sonrasinda gelen ic sikintisi. Netice de Kur`ani daha seri ve hatasiz okumaliydim. Derken Ramazanin on dorduncu gunu, yapmis oldugum bu okuma hatalarindan en cok bunaldigim gun olmustu ve sabah okurken yaptigim hatalar bende aksama kadar etkisini surdurdu maalesef. Isten yorgun argin eve gelen anneme yemekte bu meseleden bahsettigimde, sagolsun her zamaki gibi beni sabirla dinledi ve bana fazlasiyla moral verdi. Bu moralde sadece yemekten biraz daha fazla lezzet almami saglamisti o kadar.

Gece saat 00:08. Odama cekildim. Her gece yaptigim gibi ertesi gun okuyacagim cuzun mealini okumak icin Kuranin basina oturdum. Her gun bir ertesi gun okuyacagim cuzden bir kac can alici ayetin mealini cikarip yeri geldiginde ayeti okuyordum ki ne okuyorduk biraz olsun fikrimiz olmaliydi . Kaldigim yer Taha Suresi. Icim hala annemin verdigi morale ragmen buruk. Besmele ile Taha suresinin mealini okumaya basladim.

Rahman ve Rahim olan Allahin adi ile 1 EY INSAN! 2 Biz bu ilahi hitabi sana zorluk cekip mutsuz olasin diye indirmedik 3 yalnizca Allah’in sevgisini yitirmekten korkan kimselere bir uyari olsun diye indirdik..

O an sanki zaman durdu ve ben gulumsedim, birkac saniye icinde de sukur secdemi gerceklestirdim elhamdulillah.

Alemlerine Rabbine sonsuz sukurler olsun. Bize vahyi gonderen, yarattigi insan ile muhatap olma lutufunda bulunan, ve bizi iman rahmeti ile sarip kusatan Rabbime tekrar tekrar hamdolsun.

Sevgi ve muhabbet ile